Ik begon met suikervrij eten, net een of twee maanden na mijn verjaardag. Eigenlijk was de timing helemaal niet handig. Ik was namelijk net helemaal verslaafd aan het maken van (met marsepein) versierde taarten. Ik dacht haast alleen maar in termen van zulke taarten: overal waar ik keek zag ik inspiratie. Niet dat ik zoveel van die taarten bakte, maar ik had net voor mijn verjaardag wat basisingrediënten en -middelen gekregen. Gelukkig liet ik me daar niet door weerhouden.
De aanleiding van het kiezen voor suikervrij leven, was natuurlijk niet heel concreet. Of toch wel een beetje. Als ik nu terugkijk, herinner ik me één middag, waarbij ik met een aantal medestudenten ging studeren. Er stond een zak drop en daar at ik van. Ik merkte tijdens die middag, dat ik steeds meer hyper werd, ik merkte dat ik té veel energie had. En na een tijdje had ik juist helemaal geen energie meer, moe was ik.
Of de salmiakrondo's van Venco. Ik kon daar heel wat van eten, maar wat een hoofdpijn kreeg ik daarvan! Een hoofdpijn waarvan ik wist dat ik die zou krijgen als ik die drop zou eten, maar toch at ik het. En het leek wel alsof er een hoofdpijn speciaal was voor die drop. Niet zo leuk dus.
Al met al besloot ik gewoon om alle suiker een tijd te laten staan. Als ik eenmaal zo'n besluit neem, kan ik dat ook vrij goed volhouden. In het begin las ik zo'n beetje alle etiketten, vroeg ik vaak aan medewerkers van de supermarkt of broodjeswinkel informatie over de producten. Ik las veel op internet over andere namen van suiker, zodat ik die op de etiketten kon herkennen.
Ik probeerde alle vormen van suiker uit te bannen, wat het ook was. Ik vond het echt onzin dat suiker in de meeste producten zit. Eigenlijk vind ik dat nog steeds, maar ondertussen begrijp ik ook dat suiker in sommige gevallen gewoon nodig is om de smaak of structuur te verbeteren.
Het begin van suikervrij eten was voor mij een ontdekkingstocht: ineens ging ik etiketten lezen en goed nadenken over wat ik at. Ik was heel erg op zoek naar alternatieven, dingen die ik wel kon eten. En ik wilde absoluut geen suikervrije koekjes of snoep uit de supermarkt kopen, omdat daar chemische suikervervangers inzitten, die ook niet goed voor je zijn.
De volgende keer zal ik vertellen over hoe ik nu sta in suikervrij eten en wat het me gebracht heeft.
Liefs!
